12 Ekim'de gönderilen mesaja 3 Kasım'da cevap verilirse..
Allah benim cezamı mı verir ne eder artık bilmiyorum.
Eheeeeeyy ben bu mesajına kafamın içinde cevap vermişim yine. Neler neler yazmışım ama beynimde sadece.
İlk gördüğün yerde dövebilirsin beni.
Canımm benim. Okula sensiz gitmek tuhaf gelmişti başta. Ama alıştım sayılır. Geldiğim gibi derse attılar beni. En fazla 16 saat çalışacaktık ya, 15 saat 45 dakikalık programım var.
Bana yardım edecek bir Yeter, bir Yasemin bir Figen'im de yok üstelik.Beni anlamayan ufaklıklarıma aktiviteler hazırlıyorum. Tek dikkat ettiğim şey de eğlenceli olmaları. Çünkü maşallah çok zekiler. Eğlenince öğreniyorlar.
Madrid güzel. Ama ben yalnızım. Danimarka'da yalnız olmak üzmemişti çok. Çünkü zaten her yer sessizdi. Hem Muasses'im vardı. Ama burası İstanbul gibi. Her yer herkes cıvıl cıvıl. Ama ben tek kaldım. Bir sürü de param ve boş zamanım var. Ah İstanbul'da olsaydı bunlar ne eğlenirdik. Gerçi trafiği düşününce tereddüt ettim ama sizinle olunca o bile çekilir oluyordu. Konferanslara gidişlerimizi hatırladım.
Bundan sonra yazacağım sana sık sık. Merak etme. Bloguma bakıyor musun bilmiyorum ama 1 ay hiç yazmamışım. Dersleri düşünmekten zaman kalmadı pek. Çok yoruluyorum. Sadece uyumaya vaktim kalıyor. İspanyolca kursum da başladı.
Ekim ayında ek iş de buldum. haftada 4 saat ders anlattım. Ama zor geldi, çünkü yıl sonunda Cambridge sınavına girecekler. Sorumluluk ağır geldi. O yüzden bu ay bıraktım. Parası da çok iyiydi ama böyle oldu işte. Belli olmaz ama belki yine bir şeyler çıkar karşıma.
Böyle işte Yeter'im. 15 tatil için plan yapmaya başladım.
Aysun düğüne gelme dedi. Mısır'a davetliyim. Tabi bana daha uygun geldi bu. Bakalım ne olacak.
Öpüyorum yanaklarından. Her birinden 3'er kez hem de. Yasemin'i görürsen incecik beline benim için sarıl. Ve fotoğrafınızı bana yollayın. 2 aydır görmedim sizi.
Annene, tüm ailene selam söyle.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder