Geçen hafta Perşembe olan
olayı hala atlatamamıştım. Sanırım 2 dakika önce geçti gitti. :)
“Anlıyorsun değil mi?”yi
söyleyip dans edince bir şeylerin değiştiğini anladım. İstanbul’un sokaklarında
donarken söylediğimiz şarkı değildi artık. Danimarka’da gece 3’te bisiklet
sürerken seni düşünerek söylediğim de değil.
Madrid’de odamda hasta ve can sıkıtım içinde söylediğim şarkı o.
Umurumda değilsin. İyi ya
da kötü durumda ol, ilgilenmiyorum. İyi olmanı isterim ama herkesin iyi
olmasını istediğim için. Seni sen olarak kabul etseydim hala, iyi olmanı
haketmediğin için üzgün olmanı bile isterdim. Ama şuan istemiyorum. O kadar
yıkıp gittin ki, senin hakkında hiçbir şeyi düşünmek istemiyorum. Seni öbür
dünyada da görmek istemiyorum. Biraz da bu yüzden hakkın filan yok bende.
Kalanı da benim iyi niyetimden, sen hakettiğinden değil. Yine de şanslıymışsın.
Benden sonra senin kaybettiğin hiçbir şey olmamış..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder